Φιξ... γιατί έτσι μάς αρέσει;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

«Τρέξε τρέξε, οδηγέ, για να τούς προλάβουμε και να σε κεράσουμε μια μπίρα Φιξ». Το διαφημιστικό με τους πολύ δημοφιλείς πρωταγωνιστές του Πενήντα-Πενήντα Φιλιππίδη, Χαϊκάλη και Μπουλά δεν σηματοδοτεί απλώς τη δυναμική επανεμφάνιση μιας από τις πιο ιστορικές ελληνικές μάρκες. Ρίχνει ταυτόχρονα την αυλαία μιας πολύ σκληρής μάχης στο τόσο δροσιστικό όσο και …κερδοφόρο πεδίο της ελληνικής αγοράς μπίρας.
Μπορεί οι Έλληνες να πίνουν πολύ λιγότερη μπίρα από τους πρωταθλητές Ευρώπης Γερμανούς (41 λίτρα το άτομο ετησίως, έναντι 119), ωστόσο τα 600 εκατομμύρια ευρώ που τζιράρει στη χώρα μας η βιομηχανία της μπίρας αποτελούν, όπως και να το κάνουμε, ένα τρόπαιο για το οποίο αξίζει να ρισκάρει κανείς. Θα μπορέσει η Ολυμπιακή Ζυθοποιία να απειλήσει την κραταιά αυτοκρατορία της κοινοπραξίας Sunrise Acquisitions Limited, που με τα σήματα Amstel, Heineken, Mythos ελέγχει το πραγματικά απίστευτο 90% της αγοράς μπίρας; Το μέλλον θα δείξει... Ένα μέλλον που στην προκείμενη περίπτωση θα κριθεί από τις αδυσώπητες επιλογές των διψασμένων και πιεζχόμενων από το ΔΝΤ ουρανίσκων των Ελλήνων καταναλωτών.
Με αφορμή λοιπόν το επαναλανσάρισμα του ονόματος FIX, ανατρέχουμε στην ιστορία της ελληνικής μπίρας –για να διαπιστώσουμε ότι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, γράφτηκε με βαυβαρέζικο πρόλογο και ολλανδικό κυρίως θέμα.
Στου Όθωνα τα χρόνια
Λέγεται ότι οι πρώτοι από τους νεότερους Έλληνες που δοκίμασαν μπίρα ήταν οι Επτανήσιοι, λόγω του συστηματικού πάρε δώσε που είχαν με Ευρωπαίους κατακτητές. Όμως μιλάμε για σκόρπια βαρέλια που κατέληγαν μεμονωμένα στα Επτάνησα χωρίς να είναι ικανά να επηρεάσουν ούτε την οικονομία του τόπου ούτε τις γευστικές συνήθειες των κατοίκων του. Τις ρίζες της ελληνικής ζυθοποιίας θα πρέπει να τις αναζητήσουμε αλλού: στα χρόνια που κυβέρνησαν τη χώρα ο Όθωνας κι η Αμαλία. Δίπλα στο ιστορικό βασιλικό ζεύγος μπορούμε με τη φαντασία μας να δούμε εκατοντάδες -ένστολους ή μη- Βαυαρούς να αλωνίζουν τα εδάφη της κυριαρχίας τους αντιμετωπίζοντας καθημερινά τη δυσκολία του να είσαι «πολιτισμένος» Βόρειος κατακτητής μιας «απολίτιστης» χώρας του Νότου, πρωτεύουσα της οποίας ήταν ένα ρημαγμένο από οικιστικής -και όχι μόνο- άποψης χωριό. Και σίγουρα δε θα τα έβγαζαν πέρα αν δεν έφερναν μαζί τους και μια πολύ αγαπημένη τους συνήθεια: την μπίρα. Στην οποία τόσο πολύ υπολόγιζαν όχι μόνο οι ίδιοι, αλλά και ο βασιλιάς, που δεν ξεκινούσε εκστρατεία αν δεν είχε μαζί του και τον ειδικευμένο ζυθοποιό του, για να είναι σίγουρος ότι δεν επρόκειτο ούτε στιγμή ο ίδιος και τα στρατεύματά του να μείνουν …στεγνοί. Πολλοί ήταν οι μνηστήρες της αξιοζήλευτης θέσης του ζυθοποιού του βασιλιά, μια και αρκετοί Βαυαροί της αυτής ειδικότητας ήταν πλέον μόνιμοι κάτοικοι της Ελλάδας, όμως ένας κέρδισε τελικά την απόλυτη εκτίμησή του και τον αξιοζήλευτο τίτλο. Για όσους δεν είναι καλοί στις μαντεψιές, ο λόγος για τον Ιωάννη Φιξ. Ο οποίος Φιξ δεν κατάφερε απλώς να εξασφαλίσει το χρυσό προνόμιο της αποκλειστικής παραγωγής και διάθεσης ζύθου στην Ελλάδα (προνόμιο που η οικογενειακή επιχείρηση κράτησε μέχρι το 1963, παρακαλώ), αλλά έκανε και τους Έλληνες για πάρα πολλά χρόνια να χρησιμοποιούν το επίθετό του σαν συνώνυμο της μπίρας.

Η ιστορία αρχίζει κάπως έτσι
<
Ο κύριος Φιξ έφτασε στην Ελλάδα το 1833, έχοντας σπουδάσει την τέχνη της ζυθοποιίας εκεί ακριβώς που χτύπαγε η καρδιά της: στο Μόναχο. Από την πρώτη στιγμή φάνηκε πως ανάμεσα στους άλλους Βαυαρούς ζυθοπαραγωγούς δεν υπήρχε κανένας ικανός να τον κοντράρει στα ίσια και έτσι πολύ γρήγορα είδε τα κέρδη του από την παραγωγή και διάθεση του αφρώδους ήπιου αλκοολούχου να αυξάνονται κατακόρυφα. Κάποια από αυτά θα του χρειαστούν το 1863 για να αγοράσει το περιβόητο «Κτήμα», αφού ο ένας από τους δύο χώρους που στέγαζε πριν το μικρό του ζυθοποιείο στο Κολωνάκι καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά. Το κτήμα (στη σημερινή περιοχή Μακρυγιάννη) είναι μεγάλο και ικανό να στεγάσει τόσο την παραγωγή όσο και τις κατοικίες της οικογένειας. Είμαστε πάντα στην εποχή που η περιοχή δεν έχει ίχνος οικοδομήματος και η λέξη Καλλιρρόη δεν παραπέμπει σε μποτιλιάρισμα αλλά στην καλή ροή των νερών του ποταμού Ιλισσού - ναι, υπήρξε κάποτε στ' αλήθεια και δεν ήταν στιχουργικό δημιούργημα για τις ανάγκες του Χατζιδάκι. Έναν αιώνα και κάτι αργότερα, όταν η Αθήνα θα έχει χάσει ανεπιστρεπτί το στοίχημα ενός ανθρώπινου πολεοδομικού σχεδίου και η Συγγρού θα έχει κόψει το κτήμα στα δύο, το ιστορικό εργοστάσιο του ΦΙΞ θα μένει σαν κτίσμα-φάντασμα στην οδό Καλλιρρόης να μας θυμίζει πού θα στρίψουμε για Νέο Κόσμο.

Η ΦΙΞ συνεχίζει ακάθεκτη
Ο κύριος Φιξ φυσικά δεν μπορεί να τα γνωρίζει όλα αυτά. Τόσο ο ίδιος όσο και η επόμενη γενιά ζουν το θρίαμβο της επέλασης των επιχειρήσεών τους. Η κυριαρχία της «Κάρολος Φιξ Α.Ε., Ελληνική Βιομηχανία Ζύθου-Πάγου-Βύνης-Ψυγείων-Ανθρακικού Οξέος» είναι πλέον δεδομένη, και από αυτήν δεν πρόκειται να ξεφύγουν ούτε τα ιδρυθέντα στη Θεσσαλονίκη ήδη επί οθωμανικής διοίκησης ιστορικά ζυθοποιεία-παγοποιεία «Ολυμπος» και «Νάουσα» (το δεύτερο λειτουργούσε υπό την επίβλεψη της Ακαδημίας Ζυθοποιίας του Μονάχου). Τα δύο ζυθοποιεία λίγο μετά την απελευθέρωση της πόλης θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα συγχωνευθούν υπό την ενιαία ονομασία «Ηνωμένα Ζυθοποιεία: Όλυμπος-Νάουσα». Δεν θα καταφέρουν όμως και πολλά πράγματα. Η παντοδύναμη αθηναϊκή εταιρεία καραδοκεί. Θα της πάρει 6 χρόνια περίπου, αλλά το 1926 θα αποκτήσει την πλειοψηφία των μετοχών της «Όλυμπος-Νάουσα».

Ό,τι αρχίζει ωραίο...
...τελειώνει το 1963 με την άρση του προνομίου της αποκλειστικής παραγωγής και διάθεσης και την απελευθέρωση της αγοράς της μπίρας. Τότε ιδρύεται η Αθηναϊκή Ζυθοποιία. Η ολλανδική οικογένεια Heineken δίνει σε Έλληνα επιχειρηματία το δικαίωμα παραγωγής και διάθεσης μιας άλλης μπίρας, που αποτελεί ιστορικό κεφάλαιο του χώρου: της Amstel. Η νεαρή ξανθιά, με το όνομα που παραπέμπει στο ποτάμι του Άμστερνταμ, αρχικά θα τα βρει μάλλον σκούρα. Η ΦΙΞ θα παλέψει με νύχια και με δόντια για το χώρο που τόσα χρόνια ελέγχει και θεωρεί δικό της: πολιτικά παιχνίδια, διαπλεκόμενες επαφές, νομικές πιέσεις, όλα θα τα ρίξει στο παιχνίδι και θα καταφέρει ακόμη και την πρόσκαιρη απαγόρευση της κυκλοφορίας του νέου προϊόντος. Η αντίστροφη μέτρηση όμως έχει ήδη αρχίσει και το δέκα είναι πολύ κοντά στο μηδέν.
To 1970, με τις ευλογίες των συνταγματαρχών που ψάχνουν οικονομικούς πόρους παντού, ιδρύεται η Henninger Hellas, η οποία κατασκευάζει τρία ζυθοποιία: στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Αταλάντη και στη Θεσσαλονίκη. Αυτό σημαίνει ότι εκτός από τη Henniger μπαίνει στο παιχνίδι και άλλο ένα όνομα, της ίδιας εταιρείας, η Keiser, που ακόμη και σήμερα έχει ένα σκληρό πυρήνα πολύ φανατικών οπαδών. Τα πράγματα για τη ΦΙΞ είναι πλέον μαύρα. Όσο για την Amstel, τι είχε - τι έχασε...
Η «Πράσινη» μεταπολίτευση και οι Ολλανδοί
Μεταπολίτευση. Αλλαγή σκηνικού για την Ελλάδα, αλλαγή σκηνικού και για το χάρτη της μπίρας. Ο ομογενής εξ Αμερικής Κουμάνταρος με τη Lowenbrau Μονάχου κατασκευάζει στην Πάτρα το μεγαλύτερο ζυθοποιείο των Βαλκανίων. Δε θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι με την οργάνωση που έφερε και τα χρήματα που έριξε έβαλε τις βάσεις για το σημερινό μηχανισμό διακίνησης μπίρας και αναψυκτικών της χώρας. Την ίδια εποχή κάνει την εμφάνισή της και η δανέζικη Karlsberg. Οι νέες δυναμικές αφίξεις στο χώρο της ελληνικής μπίρας σε συνδυασμό με την κρίση των ελληνικών επιχειρήσεων -ιδιαίτερα των μικρομεσαίων- που αρχίζει να φαίνεται έντονα λίγο πριν το 1981, καθώς και η ταύτιση της εταιρείας με το απερχόμενο πολιτικό κατεστημένο, δίνουν τη χαριστική βολή στη ΦΙΞ, που λίγα χρόνια μετά θα κηρύξει επισήμως πτώχευση. Όσο για τη Lowenbrau του κύριου Κουμάνταρου, παρά την εντυπωσιακή εκκίνησή της, ούτε κι εκείνη θα μπορέσει να αντέξει την περίοδο της πίεσης και θα αναγκαστεί να πουλήσει το εργοστάσιο της Πάτρας στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία, που αναδεικνύεται σε νέο κυρίαρχο του παιχνιδιού. Ο οποίος, αντιλαμβανόμενος ευφυώς τα σημεία των καιρών με το αίτημα της «Αλλαγής» και την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, λανσάρει την «Πράσινη» -μια από τις πιο εύστοχες κωδικοποιήσεις του κοινωνικού στίγματος από την πλευρά της ελληνικής διαφήμισης. Η επίσημη ονομασία της είναι βέβαια Heineken, αλλά ποιος δίνει σημασία σε αυτήν; Η Karlsberg κλείνει. Λίγο αργότερα και η Henninger, σε κατάσταση πλήρους μαρασμού, θα περιέρθει στα χέρια του Κωνσταντίνου Μπουτάρη, ενώ το μόνο ζυθοποιείο της Lowenbrau θα παραδοθεί τελικά κι αυτό άνευ όρων στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία. Υπό την καθοδήγηση ενός από τους πιο πετυχημένους εγχώριους μάνατζερ, του Μηνά Τάννε, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία θα κυριαρχήσει στην αγορά για τρεις δεκαετίες. Καταλαμβάνοντας δυσθεώρητα μερίδια αγοράς, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία θα ταυτίσει το όνομα Amstel σε τέτοιο βαθμό με την ελληνική μπίρα, ώστε ο τουριστικός οδηγός Lonely Planet στον κατάλογό του με τις φράσεις που πρέπει να ξέρουν οι επισκέπτες της χώρας μας, στο λήμμα "πώς ζητάμε μπίρα" θα γράψει: Piase mia Amstel. Κι επειδή το καλό πάντα μπορεί να γίνει καλύτερο, ήρθε και ο διεθνής γάμος μεταξύ Heineken και Clasberg να δημιουργήσει μια -μέχρι τώρα τουλάχιστον- ακατανίκητη συμμαχία μεταξύ Amstel, Heineken και Mythos.

Θα μιλήσεις με το δικηγόρο μου!
Ως γνωστόν, όπου υπάρχει φτώχεια υπάρχει και γκρίνια. Κατά τη διάρκεια του μεσουρανήματος της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, η Φιξ βολόδερνε στα δικαστήρια. Το σήμα Φιξ λόγω χρεών βρέθηκε στην Εθνική Τράπεζα, η οποία το πούλησε το 1995 στην Δ. Κουρτάκης ΑΕ. Η πολύφερνη νύφη όμως έχει κι άλλους διεκδικητές, με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει στην αγορά ένας αριθμός προϊόντων με την ονομασία Φιξ (ή παραλλαγές της). Μια μακροχρόνια δικαστική διαμάχη θα ξεκινήσει με πρωταγωνιστές την Εθνική Τράπεζα, την Κουρτάκης ΑΕ και διάφορα μέλη της οικογένειας Φιξ. Τελικά, η μπίρα ξανακυκλοφόρησε το 2000 από την Ολυμπιακή Ζυθοποιία, μια επιχείρηση συμφερόντων Κουρτάκη. Το εμπορικό αποτέλεσμα ήταν αντιστρόφως ανάλογο της ιστορικότητας της φίρμας και του δικαστικού μόχθου που καταβλήθηκε για την κατοχύρωσή της.
Το Ζαγόρι θα καταλάβει το Άμστερνταμ;
Τελικά η Ολυμπιακή Ζυθοποιία πέρασε στα χέρια του Γιάννη Χήτου, γνωστού από το εμφυαλωμένο νερό Ζαγόρι. Στη συνέχεια εξαγοράστηκαν οι Ελληνικές Μικροζυθοποιίες οι οποίες συγχωνεύτηκαν με την Ολυμπιακή Ζυθοποιία, με στόχο τη δημιουργία μιας κρίσιμης μάζας, ικανής για το δυναμικό επαναλανσάρισμα της Φιξ. Όπως μάς πληροφορεί το δελτίο Τύπου της εταιρείας “το νέο, υπερσύγχρονο ζυθοποιείο της εταιρείας, εκτείνεται σε χώρο 7.500 τ.μ. (...) Το εργοστάσιο διαθέτει τρεις γραμμές εμφιάλωσης, μία για κάθε τύπο συσκευασίας που εμφιαλώνεται η μπίρα Fix Hellas. Τα κεφάλαια που έχουν τοποθετηθεί στην εταιρεία, από την ίδρυσή της, αγγίζουν συνολικά τα 30 εκατ. ευρώ". Πολύ χρήμα δηλαδή - αν και είναι βέβαιο ότι για να απειληθεί η Αθηναϊκή, θα χρειαστεί πολύ περισσότερο.
Ο ουρανίσκος, υπέρτατος κριτής
Η διαφημιστική καμπάνια της νέας Φιξ παίζει πολύ με το συναίσθημα και τη νοσταλγία που μπορεί να νιώθουμε για ένα παρελθόν, το οποίο αφού το βάζουμε στην προκρούστειο κλίνη των αναμνήσεών μας, μοιάζει ελκυστικό. Αυτή άλλωστε είναι και μια από τις βασικές τάσεις του σύγχρονου μάρκετινγκ: η επιστροφή στο καλό, οικολογικό και... υγιεινό παρελθόν. Το κακό βέβαια για τους διαφημιστές είναι ότι όσο πετυχημένες καμπάνιες και να στήσουν, στο τρόφιμο και το ποτό υπέρτατος κριτής είναι ο ουρανίσκος του καταναλωτή. Εκεί κρίνονται και θα κριθούν και πάλι όλα.

Γλυκάκι με φρούτα ψυγείου,μούρλια γεύση!!

Υλικά
1/2  κιλό γιαούρτι
2 φακελάκια ζελε ανανά
1 μεσαία κομπόστα ροδάκινο
1 πακέτο μπισκότα πτί μπέρ
3/4 κούπας τσαγιού λιωμένο  βούτυρο
Εκτέλεση
Τρίβουμε τα μπισκότα και τα ρίχνουμε στο σκεύος που θα χρησιμοποιήσουμε.
Περιχύνουμε τα μπισκότα με το βούτυρο λιωμένο .
Ανακατεύουμε να γίνουν μία μάζα και το στρώνουμε ομοιόμορφα στο πάτο του σκεύους πατώντας το να γίνει  ίσιο.
Διαλύουμε τα 2 φακελάκια ζελέ σε 2 ποτήρια νερού  ζεστό νερό.
Προσθέτουμε και 1 ποτήρι νερού ζουμί από την κομπόστα.
Αφού κρυώσει ανακατεύουμε και το γιαούρτι και τέλος προσθέτουμε τα ροδάκινα  τα οποία έχουμε κόψει σε μικρά κομματάκια. Το ρίχνουμε από πάνω από τα μπισκότα και το βάζουμε στο ψυγείο.Είναι πραγματικά υπέροχο .Καλή επιτυχία!!

Καλαμαράκια τηγανιτά

Υλικά

• 1 κιλο καλαμαράκια (Κατεψυγμένα ή φρεσκα καθαρισμένα και κομμένα)
• Χυμος απο 2 λεμονια
• 1 φλιτζάνι νερο 
• 1 κ.γ μαγειρικη σόδα
• Αλατι
• Αλευρι για το τηγανισμα
• Σπορελαιο

Εκτέλεση

• Βαζουμε τα καλαμαρακια μας στο νερο μαζι με το χυμο λεμονιου και την μαγειρικη σοδα και τα αφηνουμε να μεινουν για να μαλακωσουν.
• Τα ξεπλενουμε και τα στραγγιζουμε πολυ καλα(αλλιως σκανε).
• Αλευρωνουμε (εχουμε βαλει λιγο αλατακι στο αλευρι)και τιναζουμε να φυγει το πλεονασμα.
• Τηγανιζουμε σε σπορελαιο, σε καυτο λαδι για 2-3 λεπτα ισα-ισα να παρουν χρυσο χρωμα και τα ακουμπαμε σε απορροφητικο χαρτί.
• Σερβιρουμε τα καλαμαρακια μας ζεστά με μπόλικο λεμονάκι.

Μιλκ-σέικ με μπανάνα και παγωτό

Υλικά:

• 1 μπανάνα / ή φράουλες
• 300 ml γάλα
• 2 μπαλάκια παγωτό βανίλια

Εκτέλεση

Χτυπάτε σε μπλέντερ 1 μπανάνα ή φράουλες εάν προτιμάτε, 300 ml γάλα και 2 μπαλάκια παγωτό βανίλια. Το συγκεκριμένο μιλκ - σέικ αρέσει πολύ στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους.

Λουκάνικα χωριάτικα: πως να τα φτιάξετε (2 συνταγές)

 

 

 

 

 

Το πιο διάσημο αλλαντικό του κόσμου!

Εφευρέθηκε από τους Σουμέριους από το 3.000 π.Χ. όμως και οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν  πάρα πολύ καλά την νοστιμιά και ύπαρξή τους, και την γευστική τους απόλαυση!
Ο Όμηρος,  τα αναφέρει ήδη στην Οδύσσεια, μόνον που πρέπει να ήταν κάπως διαφορετικά, και να έμοιαζαν μάλλον με τις <ομαθιές, ή <αιματιές> (από εκεί  βγήκαν και τα λουκάνικα σε αρμαθιές), δηλαδή, γεμιστό έντερο  χοίρου βραστό ή τηγανιτό,, που φτιάχνονταν μέχρι και προ  ολίγων ετών την περίοδο των Χριστουγέννων, σε πολλά   μέρη της ΄Ελλάδας π.χ. Κρήτη, Κέρκυρα , Πελοπόνησσο.
Η λέξη λουκάνικο, προέρχεται από την λέξη στα λατινικά <lucanicum>, και  χρησιμοποιείται ακόμη  στην Ελλάδα από τον 4ο  π.Χ. αιώνα.Το λουκάνικο  μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε σε σαντουτς, είτε  με την μορφή χοτ ντογκ  είτε τυλιγμένο σε πίτα.Μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί και σαν συστατικό σε  μια πίτσα, και να καταναλωθεί σε διάφορα πιάτα σε ομελέτας ή και να ψηθεί στα κάρβουνα.Τέλος μπορεί να συνοδεύσει ιδανικά  την αγαπημένη μας παγωμένη μπύρα!!!Αλλά και το κρασάκι το χειμώνα!
Είναι δηλαδή  μεζές παντός καιρού!!!

Λουκάνικα χωριάτικα

Ταξίδι στη γεύση, ταξίδι στην παράδοση! Η σειρά χωριάτικων λουκάνικων προσφέρει ένα γευστικό ταξίδι στις νοστιμότερες γωνιές της Ελλάδας. Οι καταπληκτικότερες συνταγές λουκάνικων του τόπου μας, φτιαγμένες με σεβασμό στην παράδοση έρχονται στο πιάτο σας και σας προσφέρουν μια αυθεντική νοστιμιά! Κάθε συνταγή και ένας περίπατος στα σοκάκια ενός χωριού που σε κάποιο τζάκι ψήνουν λουκάνικα! Και όλα αυτά σας προσφέρουν τα μοναδικά χωριάτικα λουκάνικα.

Λουκάνικα τύπου Φρανκφούρτης

Καθημερινή απόλαυση,ανάλαφρη γεύση!
Η σειρά λουκάνικων τύπου Φρανκφούρτης είναι η καθημερινή σας απόλαυση! Εύκολα, γρήγορα και απλά μπορείτε να τα απολαύσετε σε σαλάτες, σάντουιτς, ομελέτες και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί η γαστρονομική σας φαντασία. Η ευκολία της προετοιμασίας τους τα καθιστά εκπληκτική επιλογή για ένα γρήγορο σνακ ή ακόμα και ένα ελαφρύ γεύμα ή για ένα παιδικό πάρτυ, σας κάνει να είστε σίγουροι για την απόλαυσή σας.
Ας φτιάξουμε λοιπόν χωριάτικα λουκάνικα...

1η Συνταγή: Πηλειοριτικα Τρικάλων σουτζουκια(με σκόρδο και ότι αλλο θέλουμε)

Υλικά

• Αρκετά μέτρα έντερο  3-4 κατσικίσιο ή αρνίσιο για να μην είναι πολύ χονδρό το λουκάνικο. Αν θέλω χρησιμοποιώ και χοιρινό  αλλά είναι λίγο χοντρότερο.
• 2 ½ κιλά  κιμά  κομμένο  λίγο χοντρό  μισό χοιρινό και μισό μοσχαρίσιο, η όπως τον θέλω  ψιλοκομμένο  ή όλον μοσχαρίσιο  ή  όλον χοιρινό.
• Αλάτι λίγο παρά πάνω από το κανονικό γιατί το αλάτι το ψήνει και διατηρεί το ωμό κρέας.
• Πιπέρι μαύρο κανονικά , να   είναι μάλλον πικάντικο,
• Μπαχάρι κοπανισμένο, ρίγανη προαιρετική,
• Κύμινο,
• Κόλιανδρο  κοπανισμένο, 
• 400 γραμμάρια λευκό ψιλοκομμένο πράσο , απαραίτητο .
• Λίγο ξύσμα πορτοκαλιού προαιρετικό, είναι θέμα γούστου !!…..
• 1 χοντρό χωνί  με μεγάλη τρύπα ,  η μια μηχανή  για λουκάνικα με χωνί.
• Σκόρδο με το μέτρο, ή καθόλου, γιατί το κάνει σουτζούκι δηλαδή πολύ βαρύ. {Πολίτικη γεύση !!}…..

Εκτέλεση

Ζυμώνω σαν μπιφτέκι μόνον με αυτά τα υλικά , και βάζω το έντερο στη μηχανή  το δένω από την μία πλευρά κόμπο, και το γεμίζω  σιγά- σιγά για να μην τρυπήσει  και πάρει αέρα. Το κρεμάω σε θηλιές στον αέρα εκτός ψυγείου, για 3- 5 ημέρες. Δεν βιάζομαι  να το φάμε για να πάρει την γεύση του λουκάνικου να ψηθεί  η αλλιώς να σητευθεί., αλλιώς η γεύση του θα μοιάζει σαν του μπιφτεκιού.
Σε πολλά μέρη αντικαθιστούν το πράσο με κρεμμύδι, και προσθέτουν και πορτοκάλι το ξύσμα του . Άλλοι θέλουν  να έχει κρεμμύδι κι όχι πορτοκάλι. Άλλοι το προτιμούν με  κρεμμύδι  κοκινοπίπερο και λίγο σκόρδο το λεγόμενο σουτζούκι πού είναι νοστιμότατο αλλά πιο βαρύ, για το στομάχι. Το πιο  προσφιλές και συνηθισμένο  είναι το λουκάνικο με πράσο όπως σας  το περιέγραψα  στην αρχή.
Αν  έχουμε  ένα χώρο, και μερικά αρωματικά φρύγανα και χόρτα , να το  καπνίσουμε, και να το στεγνώσουμε,  πάντοτε μακριά από κατοικημένη περιοχή ,  σε ασφαλές μέρος, πού να μην προκληθεί πυρκαγιά ,   τότε θα έχουμε το πιο νόστιμο καπνιστό λουκάνικο!!!…….

2η Συνταγή: Λουκάνικα χοιρινά με πράσσο και πορτοκάλι απο την Κασσάνδρα της Χαλκιδικής.

Υλικά

• Κιμά χοιρινό 6 κιλά ψαχνό και  2 ½ πάχος
• 3 φλούδες πορτοκαλιού  αλεσμένες και 2 φλούδα λεμονιού αλεσμένη επίσης.
• 1 κιλό πράσο ψιλοκομμένο,
• 500  μ.λ. ζεστό μαύρο κρασι
• 5 κουταλιές της σούπας ρίγανη
• 5 κουταλιές της σούπας αλάτι
• πιπέρι όσο  επιθυμούμε
• 1 κουταλιά μπαχάρι τριμμένο
• κοκκινοπίπερο καυτερό ή γλυκό όσο επιθυμούμε
• και χυμό λεμονιού

Εκτέλεση

Όπως η επάνω  συνταγή.  Τα στεγνώνω  7 μέρες σε θερμοκρασία δωματίου 17-25^ο Κ. στον αέρα. Βάζουμε ένα  πάσαλο επάνω σε 2 καρέκλες και τα κρεμάμε στον αέρα.. Ψήσιμο, είναι το καλλίτερο επάνω στα κάρβουνα  και ας μαυρίσουν, με λίγο λεμόνι, και σερβίρονται μαζί με σπιτικές χυλοπίτες ή τραχανά και κόκκινο μπρούσκο κρασί χωριάτικο.

Καγιανάς ( ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΜΠΟΥΚΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑΣ)

Υλικά:

• 4 μεγάλες ώριμες ντομάτες
• 4-5 αυγά
• λίγο λάδι
• αλάτι - πιπέρι
• λίγη τριμμένη φέτα (προαιρετικά) 

Εκτέλεση

Τρίβω τις ντομάτες και τις βάζω σε τηγάνι σε χαμηλή φωτιά να πιουν τα πολλά υγρά τους. Πρσθέτω λίγο λάδι, αλάτι και πιπέρι και αφήνω να πάρουν ακομα μια βράση. Χτυπάω σε μπωλ τα αυγά και τα ρίχνω στη ντομάτα ανακατεύοντας διαρκώς με πιρούνι. Σβήνω τη φωτιά και προσθέτω αν θέλω λίγη τριμμένη φέτα. Σερβίρουμε αμέσως.

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΔΙΠΛΟ ΚΛΙΚ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΗ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ MENU ΤΗΣ ΜΠΟΥΚΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Γεμιστό μπούτι αρνιού με σπανάκι και ξινομυζήθρα ( Δεν είναι στο κατάλογο του menu )

Bήμα 1: Ετοιμάστε το αρνί. Βάλτε το μπούτι αρνιού σε μια επιφάνεια και ανοίχτε το έτσι ώστε η εξωτερική πλευρά να ακουμπάει στην επιφάνεια. Πασπαλίστε με αλάτι και πιπέρι εσωτερικά και στη συνέχεια απλώστε τα μισά φύλλα σπανάκι έτσι ώστε να καλυφθεί όλη η επιφάνεια. Πασπαλίστε πάνω από το σπανάκι την ξινομυζήθρα σε τρίμματα και στη συνέχεια σκορπίστε το σύκο και το φυστίκι πάνω από το τυρί. Καλύψτε με τα υπόλοπια φύλλα σπανάκι και τυλίχτε το αρνί σε ρολό.

Bήμα 2: Πάρτε το σπάγκο και δέστε το αρνί αρκετά σφιχτά, προσέχοντας να έχει κλείσει από παντού και να μην φαίνεται η γέμιση.

Bήμα 3: Βάλτε σε ένα μπολ το μέλι, το ελαιόλαδο, το φασκόμηλο, το θυμάρι και ανακατέψτε  καλά.

Bήμα 4: Πασπαλίστε το ρολό αρνί εξωτερικά με αλάτι και πιπέρι και στη συνέχεια αλείψτε το αρκετά καλά από όλες τις πλευρές με το μείγμα το μελιού. Τοποθετήστε το αρνί σε μια γάστρα. Προσθέστε το κρασί στο μείγμα του μελιού που περίσσεψε και περιχύστε τη γάστρα. Σκεπάστε και ψήστε το αρνί σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C για 40 λεπτά περίπου, μέχρι να έχει μαλακώσει αρκετά.

Bήμα 5: Ξεσκεπάστε τη γάστρα και συνεχίστε το ψήσιμο για άλλα 15-20 λεπτά, μέχρι να πάρει χρώμα το αρνί από όλες τις πλευρές. Βγάλτε το αρνί από το φούρνο και αφήστε το 10 λεπτά να πέσει η θερμοκρασία του, για να μπορέσετε να το κόψετε.

Bήμα 6: Σερβίρετε με ψητά λαχανικά της αρεσκείας σας.

Λίστα υλικών για 8 άτομα :

1 μπούτι αρνιού (2 κιλά περίπου) χωρίς κόκκαλο

αλάτι Μεσολογγίου & λεμονάτο Κύπρου

πιπέρι μαύρο τριμμένο

300g φρέσκα φύλλα σπανάκι

200g ξινομυζήθρα

100g σύκα αποξηραμένα (ψιλοκομμένα)

2κ.σ. φυστίκι Αιγίνης ανάλατο (χοντροκομμένο και καβουρδισμένο)

σπάγκο κουζίνας

2κ.σ. μέλι δάσους - φασκομηλιάς

100g ελαιόλαδο έξτρα παρθένο

1κ.σ. θυμάρι

1κ.σ. φασκόμηλο

100g λευκός οίνος

Γαρίδες σαγανάκι με ούζο

Ένας θαλασσινός μεζές που μπορεί να σερβιριστεί και ως ορεκτικό.

Bήμα 1: Ετοιμάστε τις γαρίδες. Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο σε ένα τηγάνι και προσθέστε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Σοτάρετε για 5-6 λεπτά μέχρι να μαραθούν και προσθέστε τις γαρίδες. Συνεχίστε να σοτάρετε για άλλα 3-4 λεπτά και σβήστε με το ούζο. Αφήστε να εξατμιστεί για 1 λεπτό και προσθέστε αλάτι, πιπέρι, τη σάλτσα φρέσκιας ντομάτας, το εστραγκόν, ανακατέψτε και αφήστε τα να μαγειρευτούν για 10-15 λεπτά.

Bήμα 2: 2-3 λεπτά πριν τελειώσει το μαγείρεμα προσθέστε τη φέτα. Αφήστε για 5 λεπτά να πέσει η θερμοκρασία και σερβίρετε.

Λίστα υλικών για 3 μερίδες :

12 γαρίδες Νο4 (καθαρισμένες)

1 μέτριο κρεμμύδι (κομμένο σε φέτες)

100ml ούζο

350g σάλτσα τομάτας

αλάτι

πιπέρι

1κ.σ εστραγκόν

100g φέτα (τρίμματα)

2 σκελίδες σκόρδο

50γρ. ελαιόλαδο εξτρα παρθένο

Γρήγορη ζυμαρόπιτα ( δεν περιλαμβάνεται στο menu της ΜΠΟΥΚΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑΣ)

Υλικά

• Γιαούρτι 1 κεσεδάκι μικρό
• Νερό 1 φλιτζάνι του τσαγιού
• Αυγά 3 τεμ
• Αλεύρι για όλες τις χρήσεις ΓΙΩΤΗΣ 13-14 κουταλιές της σούπας
• Τυρί φέτα 100 γρ τριμμένη ( ή άλλο πικάντικο τυρί)
• Αλάτι - πιπέρι
• Μαργαρίνη 1 κουτάλι της σούπας σε μικρά κομμάτια
• Ελαιόλαδο 2 κουταλιές της σούπας

Οδηγίες

Βάζουμε το ελαιόλαδο στη λαμαρίνα του φούρνου και τη βάζουμε στο φούρνο να κάψει το λάδι στους 200 βαθμούς. Σε μπολ ανακατεύουμε όλα τα υλικά εκτός από την φέτα και την μαργαρίνη, ενώ το αλεύρι το προσθέτουμε λίγο-λίγο ανακατεύοντας με το σύρμα μέχρι να έχουμε έναν αραιό χυλό (δεν θέλουμε να είναι σφικτός). Βγάζουμε το ταψί από τον φούρνο κι αδειάζουμε πάνω στο καυτό λάδι το χυλό μας να απλωθεί ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνεια του ταψιού. Προσθέτουμε το τριμμένο τυρί και τα κομματάκια μαργαρίνης σε διάσπαρτα σημεία. Βάζουμε το ταψί πάλι στο φούρνο και ψήνουμε περίπου για 30 λεπτά στους 200 βαθμούς (ανάλογα με τον φούρνο μας). Βγάζουμε από τον φούρνο,  την κόβουμε κι είναι έτοιμη να την σερβίρουμε.

                                                                                          

Κιμαδόπιτα ( δεν περιλαμβάνεται στο menu της ΜΠΟΥΚΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑΣ)

Λίστα υλικών για 10 μερίδες :

1kg κιμά μοσχαρίσιο

700γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

120γρ. οίνος λευκός

100γρ. ελαιόλαδο έξτρα παρθένο

1κ.σ αλάτι

250γρ. νερό χλιαρό (ανάλογα πόσο θα χρειαστεί το ζυμάρι)

2 πράσα (ψιλοκομμένα)

1 μεγάλο κρεμμύδι (ψιλοκομμένο)

50γρ. ελαιόλαδο έξτρα παρθένο

200γρ. σάλτσα φρέσκιας ντομάτας

αλάτι

πιπέρι μαύρο τριμμένο

1κ.γ ζάχαρη

2κ.σ μαιντανός

3 αυγά

200γρ. τυρί κασκαβάλι Λήμνου

Μία πολύ γευστική και χορταστική πίτα, που μπορεί να σερβιριστεί και ως κυρίως φαγητό συνοδευόμενη από μια πράσινη δροσερή σαλάτα. 

Bήμα 1: Ετοιμάστε την γέμιση. Ζεσταίνετε τα 50γρ. ελαιόλαδο και προσθέστε το κρεμμύδι, το πράσο και σοτάρετε για 5 λεπτά μέχρι να μαραθούν. Προσθέστε τον κιμά και σοτάρετε για 10 λεπτά, μέχρι να πάρει χρώμα, να καβουρδιστεί. Στη συνέχεια προσθέστε την σάλτσα ντομάτας, αλάτι, πιπέρι, τη ζάχαρη. Ανακατέψτε καλά και αφήστε να μαγειρευτούν για 15 λεπτά περίπου μέχρι να σωθούν όλα τα υγρά. Κατεβάστε από την φωτιά και προσθέστε τον τραχανά, τον μαιντανό και το τυρί. Αφήστε 10 λεπτά να κρυώσει και προσθέστε τα αυγά, ανακατέψτε και κρατήστε την στην άκρη.

Bήμα 2: Ετοιμάστε τη ζύμη. Κοσκινίστε το αλεύρι και βάλτε το σε ένα μεγάλο μπολ. Ανοίχτε μια τρύπα στη μέση και ρίξτε το αλάτι, το κρασί, τα 100γρ. ελαιόλαδο και ξεκινήστε να ζυμώνετε ενώ συγχρόνως προσθέτετε το νερό σιγά-σιγά, τόσο ώστε να γίνει μια μαλακή ζύμη που να ξεκολάει από τα χέρια. Σκεπάστε το ζυμάρι και αφήστε το 30 λεπτά να ξεκουραστεί.

Bήμα 3: Ετοιμάστε την πίτα. Χωρίζετε την ζύμη στα 4. Ανοίγετε 4 λεπτά φύλλα. Λαδώστε ένα στρογγυλό ταψί για πίτα 34εκ. και απλώστε το ένα φύλλο σουρωτό, ραντίστε το με ελαιόλαδο και βάλτε από πάνω το δεύτερο φύλλο σουρωτό. Αδειάστε την γέμιση και απλώστε την ομοιόμορφα. Σκεπάζετε την πίτα με τα 2 φύλλα που έμειναν κάνοντας την ίδια διαδικασία. Κλείστε τα πλαινά, χαράκτε την, λαδώστε την και ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180C για 1 ώρα περίπου μέχρι να πάρει χρώμα το φύλλο πάνω και κάτω και να γίνει τραγανό.

Bήμα 4:Βγάλτε την πίτα από τον φούρνο, αφήστε την να κρυώσει για 10 λεπτά και στη συνέχεια κόψτε την και σερβίρετε.

Πελοποννησιακή Κουζίνα

Η διαφορετική γεωμορφολογία και το διαφορετικό μικροκλίμα ανά περιοχή της Πελοποννήσου χαρίζουν στην κουζίνα της μια μοναδική ποικιλότητα.
Έτσι, στις ορεινές περιοχές η μαγειρική χαρακτηρίζεται από απλές, λιτές και καθαρές γεύσεις:
● Εξαιρετικής νοστιμιάς ντόπια κατσίκια και πρόβατα
● Αυθεντικά τυροκομικά προϊόντα (γιαούρτι, φέτα, μυζήθρα)
● Χειροποίητα ζυμαρικά (χυλοπίτες, τραχανάς)
● Ζυμωτό ψωμί
● Λαχανικά και άγρια χόρτα του βουνού
● Αρωματικά βότανα (ρίγανη, τσαϊ βουνού, φλισκούνι, φασκόμηλο, κ.ά.)
● Μέλι ελάτης 
● Γλυκά από φρούτα και ξηρούς καρπούς
● Ευωδιαστά λευκά κρασιά
Στις πεδινές ή παραθαλάσσιες περιοχές με τα πιο εύφορα εδάφη, η μαγειρική βασίζεται στα εξής:
● Την ευρύτατη χρήση του ελαιολάδου σαν τη κύρια λιπαρή ουσία
● Τη μεγάλη κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών
● Την έμφαση σε μαγειρέματα με όσπρια και λαχανικά
● Την περιορισμένη κατανάλωση κρέατος, με ιδιαίτερη όμως προτίμηση στο χοιρινό
● Τα άφθονα φρούτα (πορτοκάλια, μανταρίνια, γκρεϊπφρουτ, καρπούζια, πεπόνια κ.ά.)
● Τα παστά χοιρινά (σύγκλινο) και το παστό φτερωτό κυνήγι (ορτύκια)
● Τα γλυκά βασισμένα στα φρούτα
● Τα παραδοσιακά γλυκίσματα (αμυγδαλωτά, δίπλες, παστέλι)

Μεσογειακή Κουζίνα

Η Μεσόγειος είναι μία θάλασσα που δίνει ζωή στις χώρες που την περιβάλλουν και ουσιαστικά αποτελεί το σημείο που συναντώνται 3 ήπειροι: Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Επομένως η «μεσογειακή κουζίνα» δεν είναι μία και μοναδική, δεν είναι ενιαία, αλλά αντίθετα απαρτίζεται από πολλές τοπικές κουζίνες με διαφορετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Αυτές οι τοπικές κουζίνες είναι το αποτέλεσμα της πολιτισμικής επιρροής και ανταλλαγής μεταξύ των λαών της Μεσογείου σε συνδυασμό με το κλίμα και τη γεωμορφολογία κάθε τόπου.

Η μεσογειακή κουζίνα, επομένως, χαρακτηρίζεται από μια άκρως ενδιαφέρουσα πολυμορφία και ποικιλομορφία, όπου παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια κοινά στοιχεία, όπως:

• Η μεγάλη χρήση του ελαιολάδου (ωμό ή μαγειρεμένο)
• Η ποικιλία των λαχανικών και των οσπρίων
• Η κατανάλωση κρέατος προερχόμενου κυρίως από μικρά ζώα (κατσίκια, πρόβατα, πουλερικά, χοιρινό, κυνήγι)
• Η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων κυρίως από αιγοπρόβειο γάλα
• Η κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών
• Η χρήση φρέσκων μυρωδικών στην κουζίνα