Η διαφορετική γεωμορφολογία και το διαφορετικό μικροκλίμα ανά περιοχή της Πελοποννήσου χαρίζουν στην κουζίνα της μια μοναδική ποικιλότητα.
Έτσι, στις ορεινές περιοχές η μαγειρική χαρακτηρίζεται από απλές, λιτές και καθαρές γεύσεις:
● Εξαιρετικής νοστιμιάς ντόπια κατσίκια και πρόβατα
● Αυθεντικά τυροκομικά προϊόντα (γιαούρτι, φέτα, μυζήθρα)
● Χειροποίητα ζυμαρικά (χυλοπίτες, τραχανάς)
● Ζυμωτό ψωμί
● Λαχανικά και άγρια χόρτα του βουνού
● Αρωματικά βότανα (ρίγανη, τσαϊ βουνού, φλισκούνι, φασκόμηλο, κ.ά.)
● Μέλι ελάτης
● Γλυκά από φρούτα και ξηρούς καρπούς
● Ευωδιαστά λευκά κρασιά
Στις πεδινές ή παραθαλάσσιες περιοχές με τα πιο εύφορα εδάφη, η μαγειρική βασίζεται στα εξής:
● Την ευρύτατη χρήση του ελαιολάδου σαν τη κύρια λιπαρή ουσία
● Τη μεγάλη κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών
● Την έμφαση σε μαγειρέματα με όσπρια και λαχανικά
● Την περιορισμένη κατανάλωση κρέατος, με ιδιαίτερη όμως προτίμηση στο χοιρινό
● Τα άφθονα φρούτα (πορτοκάλια, μανταρίνια, γκρεϊπφρουτ, καρπούζια, πεπόνια κ.ά.)
● Τα παστά χοιρινά (σύγκλινο) και το παστό φτερωτό κυνήγι (ορτύκια)
● Τα γλυκά βασισμένα στα φρούτα
● Τα παραδοσιακά γλυκίσματα (αμυγδαλωτά, δίπλες, παστέλι)
